- dziadować
- dziadować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, dziadowaćduję, dziadowaćduje, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'żyć w biedzie; biedować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przez całe studia dziadował w akademiku. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
dziadować
Look at other dictionaries:
dziadować — ndk IV, dziadowaćduję, dziadowaćdujesz, dziadowaćduj, dziadowaćował 1. «żyć jak dziad, w biedzie, niedostatku; biedować» Dziadował całe życie, nigdy nic nie mając. 2. rzad. «żebrać» … Słownik języka polskiego
dziadowanie — n I rzecz. od dziadować … Słownik języka polskiego
